In de Regentes, het oude zwembad in de Weimarstraat in Den Haag speelt op een stormachtige zondagavond het Rembrandt Frerichs Trio samen met Paolo Fresu. De Italiaanse trompettist is voor mij een grootheid in de huidige jazzscene.
Paolo speelt met de scherpte en snedigheid van een plotselinge plons. Door met tempoversnellingen of vertragingen te reageren op elkaar ontstaan er rimpelingen in de zaal, die verstild of juist dynamisch worden
Ik luister en laat landschappen voorbij trekken, teken in de lucht de geluidstroom vanuit de tenen van Paolo door zijn lichaam uit de flugel door in de zaal. Zijn lichaam vormt zich naar de muziek.
Hij tikt met zijn ring in de flugel en met een uitgerekte toon laat ik me meenemen naar de diepte en oneindigheid van inspiratie.
Paolo speelt met de scherpte en snedigheid van een plotselinge plons. Door met tempoversnellingen of vertragingen te reageren op elkaar ontstaan er rimpelingen in de zaal, die verstild of juist dynamisch worden
Ik luister en laat landschappen voorbij trekken, teken in de lucht de geluidstroom vanuit de tenen van Paolo door zijn lichaam uit de flugel door in de zaal. Zijn lichaam vormt zich naar de muziek.
Hij tikt met zijn ring in de flugel en met een uitgerekte toon laat ik me meenemen naar de diepte en oneindigheid van inspiratie.
